De toerist uithangen en eten - Week 3

Goedemiddag! Dit keer het verslag iets later omdat ik me dit weekend veel bezig heb gehouden met slapen. Afgelopen week heb ik vooral veel gegeten en foto's gemaakt van Ottawa, leuk hè?

Sept 12: Dit was volgens mij de eerste dag dat het in Ottawa overdag regende sinds dat ik hier ben aangekomen. Helaas had ik de regenjas waar ik al zo lang naar verlangde nog niet gevonden in de juiste kleur. Gelukkig mocht ik de regenjas van mijn huisgenoot lenen, want op deze dag stond een trip met de ISSO naar en in het parlementsgebouw van Ottawa op de planning. Helaas kon ik in de regen geen mooie foto's van het gebouw maken, maar binnen was het vooral erg mooi en gelukkig droog. We kregen een rondleiding door het parlementsgebouw van slechts 45 minuten, maar dit was net genoeg (ook aangezien iedereen super veel honger had, want vergeten te lunchen). We konden zo door de gangen van het parlementsgebouw langs de kantoren lopen, waar doordeweeks mensen gewoon aan het werk zijn. De House of Commons en de Senate mochten we ook bekijken (achter glas/een hek). De House of Commons werd helaas verbouwd, waardoor een groot deel met plastic bedekt was. De reden voor de verbouwing vond ik wel erg grappig. Omdat elke zetel in de House of Commons een bepaald (vast) aantal Canadese burgers vertegenwoordigt, en de Canadese bevolking is gegroeid, moesten er voor de aankomende verkiezingen in oktober zetels bij geplaatst worden. Dit vond ik best een raar idee aangezien het aantal zetels in de Eerste en Tweede Kamer in Nederland onveranderd blijft. Het beste deel van de rondleiding was wel de bibliotheek, het enige originele deel van het gebouw dat de brand van 1916 heeft overleefd (door zijn dikke metalen deuren die lijken op hout!). De bibliotheek bestond uit heel mooi houtwerk en gekke trappen en heel veel boeken (die altijd mooi zijn). Na de rondleiding was het nog steeds slecht weer, hadden we honger en gingen we naar de McDonald's!!! Hierna hebben we met een aantal nog even gewinkeld, heb ik een super schattige agenda gekocht en zijn Anja, Louise en ik wat (thee) gaan drinken bij een super mooie tearoom. En taart, natuurlijk. Hierna besloot ik naar huis gegaan, maar omdat ik erachter kwam dat Chapters (de geweldigste boeken - en nog veel meer - winkel van Canada) tot 10 uur ('s avonds ja) open was, ben ik daar nog een uur gaan ronddwalen om nog twee boeken te kopen die ik niet nodig had.

Sept 13: Zondag hadden we met een groep uitwisselingsstudenten een brunch (door het tijdstip eerder een lunch) gepland in downtown Ottawa. We hadden afgesproken bij Cacao 70, waar je heel lekker kon lunchen en bijna alles met chocola geserveerd kreeg. Iedereen had honger en niemand wist wat 'ie moet kiezen. Uiteindelijk ging ik maar voor iets wat nooit mis kan gaan: kip sandwich (met trouwens ook nog ei, en aardappelpartjes, ja, als lunch en natuurlijk nog stukjes fruit met chocoladesaus). Veel te lekker en veel te veel was dat allemaal, maar no regrets. Hierna zijn we nog even gaan winkelen (ja weer), maar nu niet alleen in het Rideau Centre (een van de beste shopping malls die ik in mijn hele leven heb gezien), maar ook rond Byward Market. Aan het eind van de middag heb ik nog tevergeefs geprobeerd om die perfecte zwarte regenjas te scoren, in een andere shopping mall, Saint Laurent, want zwart hadden ze niet meer in mijn maat. De rest van de avond heb ik me daarna rot gezocht naar en gevonden een website waar ze deze wel verkochten,

Sept 14: Maandag heb ik voor de tweede keer mijn was gedaan (niet in m'n leven, maar in dit huis), wat dit keer niet mislukt was (lees: geen witte pluisjes op al m'n kleding). Super blij was ik dus en die dag had ik verder weer een lecture positive psychology. Deze les heb ik samen met Sandrine, die ik heb leren kennen omdat ze volunteer is bij de ISSO. Sandrine kwam voor de les zomaar naar me toe met twee lekkernijen van Starbucks, welke ik wilde hebben? Super lief dus! Ik ben Nederlanders gewend, die gewoonlijk best gierig zijn (sorry, niet persoonlijk opvatten, ik misschien zelf soms ook een beetje). Want eerlijk, Starbucks is best duur.. Maar goed, ik koos het koekje, heel lekker. Na de les wilde Sandrine mij als studie ontwijkend gedrag per se een rondleiding gegeven rond de campus omdat ik nog veel niet had gezien. We zijn toen langs de rivier en het kanaal gelopen (ja, gewoon op de campus) waar we heel veel groundhogs hebben gezien (soort mix tussen eekhoorns en cavia's die gras en bessen eten, nee niet gevaarlijk mama). Hierna was ik minstens twintig groundhog foto's en een foto van mij met het Carleton bord bij de entrée van de campus.

Sept 15: Op mijn vrije dag besloot ik weer eens boodschappen te doen en huiswerk te maken (lees: lezen). Dit keer ging ik naar Billings Bridge (een winkelcentrum hier één busstop vandaan, maar te ver om te lopen). Bij de Independent Groceries krijg je op dinsdag 10% studentenkorting dus dat was mooi meegenomen. Dit keer had ik gelukkig niet veel te veel gekocht (tip: geen karretje, maar een mandje nemen als je te voet bent) zodat ik op mijn weg terug naar de bushalte langs de food court nog een broodje kon halen bij Subway. Een algemene opmerking: Deodorant is in Canada veel duurder dan in Nederland, zo'n vijf tot zes dollar, en ze verkopen bijna geen spuitflessen, gek hè? Deze avond heb ik weer eens wat anders gegeten dan rijst met ketchup, namelijk rijst met groenten en vlees (van die gekke worstjes, want vlees is hier echt duur en in veel te grote verpakkingen, ik mis de Albert Heijn!!!). 's Avonds probeerde ik op tijd naar bed te gaan, dat lukte, maar slapen niet, want ik had de volgende dag badminton tryouts!

Sept 16: Woensdag moest ik om tien voor half zes 's ochtends op om me klaar te maken om om kwart over zes naar de bushalte te lopen zodat ik om kwart voor zeven in de sporthal kon zijn voor de badminton tryouts. Als je al acht jaar badmintont en in Canada bent (Canadezen doen toch ijshockey?), dan verwacht je dat dit super makkelijk is. Niet dus. De meesten waren erg goed (en in Canada zijn ook die mensen van Aziatische afkomst die super goed kunnen badmintonnen) en met mij ging het daardoor minder goed. Het was wel heel leuk om een keer in een ander land met allemaal andere studenten te badmintonnen, maar achteraf ging ik er al vanuit dat ik niet bij het team zat, wat me tevens ook niet aan het huilen maakte aangezien ik dan niet meer om half zes uit bed moest. De rest van de dag was ik gesloopt, aangezien dit de eerste keer was dat ik sinds de zomervakantie weer eens had gesport. Weer had ik positive psychology en omdat ik Sandrine weer zou zien, had ik besloten om haar dan dit keer op drop te trakteren, want typisch Nederlands. Gelukkig vond ze het lekker en ik beloofde haar om nog een keer stroopwafels te regelen (want die zijn pas echt goddelijk). Tijdens deze les viel ik helaas wel (bijna, maar toch echt wel even) in slaap door de moeheid en na mijn college health psychology dat gelukkig maar tot acht in plaats van negen uur duurde, ben ik weer naar de Cuex meeting in het campus café gegaan. Dit was best gezellig, maar iets minder omdat ik al sinds half zes op was en amper had geslapen dus ik ben best wel op tijd naar huis gegaan om heel lang te slapen.

Sept 17: De weken ervoor had ik op donderdag antropologie, maar omdat ik dit vak had laten vallen, was ik nu tot zes uur 's avonds vrij. Ik vond antropologie wel interessant, maar de colleges en discussiegroepen wat minder en ik vond vijf vakken tegelijk volgen (terwijl vier vakken genoeg zijn) iets te veel van het goede. Omdat ik nu de hele middag vrij had, besloot ik dat ik wat van Ottawa wilde zien. Het was lekker weer dus ik had dit keer mijn camera meegenomen naar parliament hill om daar eens mooie foto's te maken (met blauwe lucht!). Daarna heb ik met Daniela afgesproken en zijn we een stuk langs de rivier (of kanaal?, verwarrend) gelopen om naar de Rideau Falls, kunstmatige watervallen, in Ottawa te gaan. Er was hier bijna niemand, maar dat betekende niet dat er niets te zien viel. In Nederland zie je nooit watervallen dus ik vond het wel indrukwekkend om hier in Canada midden in de stad watervallen (hoewel kunstmatig) tegen te komen. Hierna zijn we gaan lunchen bij El Furniture Warehouse, weer zo'n café waar alles maar 5 dollar kost (en refills maar 1 dollar?!) en heb ik een hele lekkere veggieburger met frietjes op. Hierna zaten we propvol, maar konden we ons er niet van weerhouden om nog frozen yoghurt te halen bij Menchie's, waar je zelf je yoghurt mag tappen (heel veel smaken) en allerlei toppings mag toevoegen (heel veel snoepjes). Dit gold dus eigenlijk wel als mijn avondeten, waardoor ik daarna gelijk door kon naar mijn lecture criminal behaviour. Net op tijd had ik de bus gepakt, want de busrit duurde belachelijk lang omdat er onwijs veel mensen in de bus waren en de bus letterlijk overal stopte. In Ottawa heb je een aantal straten die onwijs lang zijn (Bank Street en Bronson) en de bushaltes zijn meestal vernoemd naar de straatnaam of straatnamen in de buurt van een kruising. Zo kwam ik tijdens deze busreis wel twintig keer langs verschillende haltes die "Bank - vul maar een Engels klinkende straatnaam in" heetten. Tijdens het college was ik nogal afgeleid omdat ik er halverwege via Facebook ineens achter kwam dat ik tegen mijn verwachtingen in toch wel bij het badminton team zat en beter nog, dat ik de volgende ochtend om 6:45 al mijn eerste training had! Blij en verrast was ik dus en dit betekende dus ook dat ik weer lekker vroeg naar bed mocht.

Sept 18: Vrijdag was ik dus weer vroeg uit bed voor badminton training en dit keer had ik gelukkig wel geslapen. Ik had nog steeds spierpijn van de tryout op woensdag, maar dat viel niet meer zo op tijdens het lopen als het de dag ervoor deed. De training was voor de eerste keer alleen een warming-up en daarna wedstrijdjes spelen met iedereen, leuk dus. Hierna was het gelijk omkleden en door, want om half negen had ik mijn tweede criminologie college. Bij criminologie hebben we elke week tijdens het college een 'activity', wat eigenlijk een kleine groepsdiscussie is tijdens welke je bepaalde vragen probeert te beantwoorden. Je antwoorden moet je dan aan het eind van de dag uploaden en die worden dan beoordeeld. De week ervoor hadden we onze eerste activity. De maximale score is 2 (2% van je totale grade point average voor elke activity) en hiermee had ik mijn eerste cijfer op Carleton gehaald: 2.00/2.00! Het is hier heel anders dan aan de Erasmus Universiteit. Wij kregen daar nooit opdrachten die zo weinig meetelden, maar voor elk vak meestal een practicumopdracht die voor 1/3 van je eindcijfer meetelde en een bloktoets voor de overige 2/3. Die middag ging ik met m'n huisgenoot Shameira voor de tweede keer naar de IKEA, maar nu met de bus. Dit avontuur duurde zo'n vijftig minuten, maar dat was niet zo erg aangezien we in dezelfde bus konden blijven zitten. Shameira had nog een nachtkastje en een lamp nodig en ik een vuilnisbak en een kussen en we wilden er eigenlijk stiekem vooral heen voor het eten. Uiteindelijk hadden we ook nog een plant en een badmat gevonden en dat moesten we dan allemaal meenemen in de grote blauwe IKEA tas in de bus. Maar dat kwam later, eerst gingen we eten. En wij waren niet de enige die dat dachten, want er stond een lange rij bij het IKEA restaurant. Het menu was vergelijkbaar met dat in Nederland, maar helaas geen saté, maar gelukkig wel heel veel taart. Voor mij werd het uiteindelijk pasta met gehaktballen, taart en een rare groentebol (moest ik wel proberen, want kostte maar een dollar). Ze hebben trouwens ook andere drankjes bij de IKEA in Canada, niet gewoon die standaard Zweedse cola en gekke limonade die best lekker is, maar ook typisch Amerikaanse frisdrank zoals Pepsi en 'Crush' (ja, geen idee). Na het eten gingen we met die enorme tas nog naar Chapters (ja die was er ook naast de IKEA, die geweldige boekenwinkel die open is tot tien uur). Na niet al te lang konden we daarna dichtbij een bushalte vinden. Helaas was er niet veel ruimte in de bus voor twee meisjes en nog een nachtkast en andere attributen. Het sjouwen was een bijzonder karwei en we hebben besloten de volgende keer dat we naar de IKEA gaan iemand met een auto te regelen. Maar leuk was het wel en het eten natuurlijk heel lekker!

Dat was een kleine, lange samenvatting van afgelopen week, tot snel, groetjes, toedeloe!