Nu ik al een beetje gesetteld ben - Week 2

Hoi hoi allemaal!

Sinds het zaterdag, elf minuten voor elf is, is mijn tweede week in Ottawa officieel voorbij. Woehoe, ik ben niet super nieuw meer in dit verre oord. Dus, over de afgelopen week:

5 Sept: Deze dag was zo geweldig omdat ik eindelijk naar de IKEA zou gaan om een bureau met stoel en andere studentenkamerbenodigdheden te kopen. Mijn huisgenoot was zo aardig om aan haar ouders, die deze zaterdag langs zouden komen om nog wat van haar spullen te brengen, te vragen of ze met ons mee naar de IKEA wilde, omdat ze het zo zielig vond dat ik vertelde dat ik er met de bus heen wilde om een bureau te halen (misschien ook een beetje onrealistisch, maar ik had er echt geen nodig en geen auto en geen rijbewijs!). Over mijn huisgenoten (ja meervoud, ik heb er in totaal drie) had ik trouwens nog niet verteld. Toen ik aankwam in Ottawa woonde ik nog alleen in het huis, met m'n huisbazin. De dag nadat ik aankwam, trok mijn eerste huisgenoot, Shamirah, uit Canada in. De dag erna, of de dag daarna, trokken mijn andere twee huisgenoten in. Ze zijn Chinees, maar hebben al hun hele studie in Canada gevolgd (maar tot nu toe nog niet in Ottawa) en hun Engelse namen waren volgens mij Jolanda en Maggy, de Chinese zijn te moeilijk voor mij om uit te spreken. Mijn huisgenoten zijn allemaal erg aardig, alleen degenen uit China nogal op zichzelf en praatten vooral met elkaar, in het Chinees, misschien ook omdat hun Engels niet zo goed is. Met Shamirah en haar ouders ging ik dus naar de IKEA. Haar ouders waren gelijk super vriendelijk en nodigden me onderweg naar IKEA in de auto al uit om ergens in oktober met Shamirah bij hen langs te komen, ze wonen in de buurt van Toronto, om naar Toronto te gaan en de Niagara Falls te bezoeken. Echt heel lief! De IKEA zag er erg hetzelfde uit als in Nederland en waarschijnlijk net als in Zweden. Er was gelukkig ook een restaurant en Shamirah en ik hebben besloten dat we daar zeker een keer moeten eten omdat ze de enige persoon is die ik ken, die het eten daar ook lekker vindt (behalve Jessie, maar die is helaas niet in Ottawa). Bij de IKEA heb ik een zeer goedkope, maar niet eens lelijke tafel/bureau, gekocht, een super schattige, bronzen bureaulamp, de allergoedkoopste bureaustoel in wit inclusief groen stoelkussen en de allergoedkoopste lamp voor op mijn nachtkastje, bij elkaar voor omgerekend 56 euro! Super blij was ik daarna en ik heb toen ik thuis kwam gelijk mijn bureau in elkaar gezet (helemaal zelf!). De stoel bleek wat ingewikkelder te zijn, waarvoor ik een hamer, schroevendraaier en moersleutel (?) voor nodig had, die ik nu nog niet kon vinden. Die avond ben ik met een groep uitwisselingsstudenten uit eten geweest downtown bij een pub waar al het eten en drinken maar 5 dollar (en 1 cent) kostte! Hier heb ik een kipburger met friet en twee cola besteld voor nog geen 10 dollar. Hierna ben ik voor het eerst naar een club in Ottawa geweest. Tegenvallers waren de hoge entreeprijs (9 dollar!) en de mensen die zeer overdreven "dansten" en sommigen die erg irritant waren. Meevaller was de muziek die best leuk was. Dit was achteraf toch best grappig en ik ben er deze week achter gekomen dat het misschien niet aan Canada lag, maar aan die club. Alle clubs, pubs en café sluiten hier trouwens al om twee uur, zo vroeg, maar niet erg voor iemand zoals ik die stiekem eigenlijk al vanaf tien uur moe is. De bussen rijden ook nog tot drie uur, in ieder geval degene die ik moest hebben, dus dat was super fijn.

Sept 6: Op zondag heb ik mijn eerste Canadese football game gezien! Toen ik m'n kaartje had gekocht, wist ik nog niet zeker watvoor football het zou zijn, maar mijn vrienden verzekerden me er van dat het American football, en dus geen voetbal, maar een soort rugby zou zijn. Het sportteam van Carleton heet de Ravens en ik had die week dus al een rood Ravens shirt gekocht ter voorbereiding om de wedstrijd. Het was deze dag helaas super warm en ik had met mijn stomme hoofd weer een spijkerbroek aangedaan omdat het bewolkt was en koud leek. Het was echt super druk bij de football game en we kregen rood met zwarte strepen op onze wangen en bam bams om mee te klappen (minder pijnlijk en harder dan met je handen). De wedstrijd was een heel spektakel met sprekers waar ik niet zo veel van verstond en cheerleaders die het team toejuichten. Aan het begin begreep ik helemaal niets van het spel en dat gevoel behield ik helaas de hele wedstrijd. Er was iets met lijnen, elke dertig seconden werd het spel gestopt, soms werden er vlaggen in het veld gegooid, vijftien minuten van het spel op het bord duurden een uur en de puntentelling was een soort kunstvorm. Het enige wat ik begreep was het woord "touchdown", dan begon iedereen luid te juichen en kon ik mijn bam bams gebruiken. Het was door de sfeer (iedereen was erg excited voor de eerste wedstrijd van het jaar) erg leuk, maar wel echt veeeeeeeel te warm. We hadden daarom besloten om wat eerder weg te gaan, maar toen we tijdens de pauze wat gegeten (hotdogs!) en gedronken hadden, viel de hitte wel mee en hebben we de wedstrijd bijna afgekeken. Eindstand: 57-0 voor de Carleton Ravens tegen de Waterloo Warriors, woehoe! Die avond ben ik met Yvonne en Louise naar Mooney's Bay, een strandje aan een rivier in Ottawa, geweest, waarna we bij een gekke Countryachtige tent genaamd Wings chickenwings met hele bijzondere smaakjes (lees: "I am Canadian" en zelfs zoete smaakjes waaronder combinaties met chocola) hebben gegeten. Super lekker en vet, maar wel erg machtig en veel saus!

Sept 7: Maandag was het Labour Day, een feestdag in Canada die voor mij vooral inhield dat ik geen school had en dus leuke dingen kon doen. Met een hele groep hebben we besloten naar Gatineau Park, een enorm park ten Noorden van Ottawa net in de Franstalige provincie Quebec, te gaan. Hier komen was een hele opgave aangezien we geen auto hadden en Amerika daar stiekem wel een beetje vanuit gaat. Na helaas onze eerste bus gemist te hebben omdat de busstop met de bussen richting Gatineau ineens verplaatst bleek te zijn, moesten we veertig minuten op de volgende bus wachten. Toen we deze bus namen, kwamen we ergens in the middle of nowhere aan, maar blijkbaar in de buurt van het park. We zouden vanaf hier kunnen lopen of een taxi nemen, maar omdat lopen geen doen bleek te zijn, hebben we voor dat laatste gekozen. We zijn toen naar Pink Lake geweest, niet een roze, maar een groen meer, vernoemd naar de familie Pink. Dit meer was super mooi en denk ik het eerste stukje natuur waarvoor ik naar Canada was gekomen, wat ik had gezien, naast de eekhoorns en groundhogs. Er was hier een hikingtrail rondom het meer, die we hebben gelopen. Helaas was het die dag ook echt belachelijk warm (sorry voor het gezeur over het weer). In de taxi en bus terug was iedereen daarom ook echt doodmoe. De foto's die ik heb kunnen maken, zijn het achteraf zeker wel de moeite waard.

Sept 8: Dinsdag is mijn day off van school (jippie lang weekend!) dus ik besloot om deze dag eindelijk eens goed te gaan winkelen. In Ottawa is er een grote shoppingmall genaamd Rideau Centre. Hun website had ik de afgelopen week al tientallen keren gecheckt om heel sneu anticiperend blij te zijn over alle winkels die ze er hebben. Zo heb ik volgens mij in een dag €150 aan kleding uitgegeven.. MAAR, de winst bestond uit: twee hemdjes, een sportbroek (voor de badminton try-outs!), vier pompjes met handzeep, twee t-shirts (streepjes) en een korte broek. Ik denk dat de handzeep nadere toelichting vereist..: Mijn huisgenoot heeft een handzeeppomp in de badkamer staan en zei dat ik 'm gewoon mocht gebruiken. Dat heb ik dan ook gedaan, maar ik vond het toch lullig en wilde mijn eigen handzeep (die zij natuurlijk ook mag lenen). Ik had gehoord van de geweldige winkel Bath & Body Works en ging daar kijken. Deze winkel is een ware hemel als je van douchegel, zeep, kaarsen, luchtjes, etc. houdt. Google de naam maar niet, want je wordt zeer verdrietig van het feit dat we deze winkel niet in Nederland hebben. Na veel te lang alle geuren bekeken te hebben, kwam ik met een handzeeppomp bij de kassa aan en vroeg de verkoopster me of ik er echt zeker van was dat ik er geen vier wilde, want één kost 7 dollar en vier slechts 20 dollar. In Nederland zou ik hier nooit in trappen, maar in Ottawa en zeker in die winkel wel. Toen heb ik nog drie andere geuren uitgezocht, wat zeker geen straf was. De geuren moeten ook zeker vernoemd worden: pumpkin spice latte, warm vanilla sugar, pumpkin cupcake en pumpkin pecan waffles (ja pompoen!!!). Na deze veel te lange en dure shoppingtrip ben ik eindelijk weer boodschappen gaan doen. Dit keer bij de Farm Boy een niet zo enorme supermarkt met ook biologische producten en die niet zo ver weg is als de Walmart. Ik dacht hier wel even heen te kunnen lopen (vijftien minuten), maar moest toen dit stuk ook helemaal beladen met een rugzak en nog drie volle tasjes teruglopen. Wel betekende dit dat ik weer eten had! Die avond heb ik gezellig samen met Yvonne en Louise "gekookt" (salade) en gegeten.

Sept 9: Woensdag had ik eindelijk weer school, wat betekende dat ik ook maar eens mijn eerste boeken moest gaan huren, want dat kon. Nog steeds duur maar wel goedkoper dan boeken kopen die ik toch niet mee terug kan nemen. Mijn eerste les was erg leuk en het college daarna werd gecancelled, wat betekent dat ik naar huis kon gaan om te eten en daarna aanwezig kon zijn bij een meeting van de Cuex club (Carleton University Exchange club) in het campuscafé Ollies. Dit was erg gezellig. Ik heb nacho's gegeten en nog meer andere internationele studenten ontmoet en anderen die ik al had ontmoet, wat beter leren kennen. Noemenswaardig is dat ik die dag in de les voor het eerst mijn hand op heb gestoken om te antwoorden op een vraag, best eng namelijk als je Engels moet praten en ook niet iedereen weet dat je een uitwisselingsstudent bent.

Sept 10: Op donderdag heb ik in principe de meeste lessen van de hele week: aan het begin van de middag een antropologie college gevolgd door een tutorial (groepsdiscussie) en 's avonds een college van criminal behaviour. Ik zit er nog erg aan te twijfelen of ik antropologie laat vallen omdat het niet helemaal is wat ik ervan had verwacht en ik vijf vakken volgen misschien wel te veel vind. Deze dag ging ik dus naar school om te kijken wat ik er nou echt van vond. De artikelen die ik ervoor moest lezen waren erg interessant, het college wat minder en de groepsdiscussie nog wat minder. Helaas was het Engels van de TA (teaching assistant) die de "discussie" leidde slechter dan het mijne, wist ze niet echt wat te vragen en wist de groep (bijna vol met eerstejaars) ook niet echt wat te zeggen omdat de eerste readings niet moeilijk waren en de professor net alles in het college had uitgelegd. Het college die avond duurde niet zo lang als gepland (en ik heb weer mijn hand opgestoken!) en ik ben die avond gelijk naar huis gegaan, nog wat huiswerk gedaan en op tijd gaan slapen.

Sept 11: Elke vrijdag heb ik maar één les, maar wel een om vijf over half negen in de ochtend! Dat ben ik niet gewend met mijn lessen in Rotterdam die op z'n vroegst om negen uur beginnen. Wel moest ik hier maar aan gaan wennen als ik ook bij het badminton team wil, dat trainingen heeft om kwart voor zeven 's ochtends! Jup, ik denk dat badminton zo'n ondergewaardeerde sport is die de sportzaal alleen op de least favourite tijdstippen mag benutten. Deze ochtend had ik mijn eerste les in criminologie gehad, gegeven door mijn enige vrouwelijk lerares. De les was erg interactief, wat me wel beviel en de professor was super enthousiast, heel leuk. Ik heb hier ook al een klasgenootje in mijn les leren kennen, een Canadees meisje dat naast me kwam zitten, en nog twee anderen omdat we in de eerste les al een groepsopdracht moesten doen. Van dit vak heb ik ook al gelijk m'n eerste assignment opgegeven gekregen voor maandag. Hierna ben ik Starbucks gaan halen om echt wakker te worden en ben ik weer gaan lunchen met Cecilia bij de food court. Ik was zo slim om een pita broodje Chicken Fajita met jalapeño pepers erop te nemen. Dit heb ik wel mogen weten, want ik heb hier de rest van de dag buikpijn door gehad. 's Avonds hebben we weer met een groep boodschappen gedaan, gekookt en gegeten, waarna we ook uit zijn gegaan. We gingen nu met een aantal Canadezen waarmee we gelukkig niet naar een hysterische club, maar een pub gingen. Hier was de entree gelukkig "maar" 7 dollar, maar de grootste meevaller was dat de cocktails ongeveer even duur waren als bier en wijn, namelijk ook 7 dollar, waardoor ik eindelijk niet alleen cola hoefde te drinken omdat ik niet belachelijk veel geld uit wil geven en geen bier en wijn lust. Ook de muziek was hier OK en de mensen waren hier gelukkig minder belachelijk, maar sommigen nog wel super raar (lees: uit het niets in je "groepje" gaan staan en hysterisch zwaaien en dansen).

Dat was mijn week. Helaas regent het hier nu ook (doet me wel lekker thuis voelen net als in Nederland).

Toedels!